Bir Hayalin İzinde...

 

            Hava yavaş yavaş karardı. Gözyaşları aktı durmaksızın. Okkalı küfürler savruldu geceye. Sigaralar art arda yandı. Yapılan hatalar masaya yatırıldı. Şarap dozu arttı. Hiç gelmemiş olan sevgilinin gelemeyişinin verdiği acı kucakladı bizi. Sohbet, gecenin karanlığıyla doğru orantılı olarak koyulaştı. Açılan yavaş ritimli şarkılar usulca yerini hareketli parçalara bıraktı. Dans edildi. Küllük ağzına kadar doldu. Şarap şişesinin dibi göründü. Gözyaşları kurudu. Uyku, ipleri ele aldı. Gece sonlandı. Elimdeki kadehte şarabın son damlaları, kara kaplı defter ve ince uçlu kalemle baş başayım. Bütün gece bir heykelmişçesine köşeden olanları seyreden ben, artık bir Fikret Kızılok şarkısında usulca mırıldanarak karalayabilirim. Gecenin sonunda küçük bir kıvılcımla alevler içinde uykunun açtığı kapıdan emin adımlarla girebilirim. Düşler vardır gerçekten uzaklaştıran. Kapat gözlerini bir düşün hırçın dalgalı bir deniz, simsiyah bir gökyüzü… Ufukta bir tekne, elde yanan sigara. Yine düşmüş zihnimize hayaller. Zihinlerimizse bize oynadığı oyunlardan arınmış, uzlaşmış. Sakinliğin huzurunda dalga sesleri oluyor ezgimiz. Yalnızlığın paylaşılabildiğini kanıtlıyoruz tüm evrene. Usulca bakışlarımızı çevirdiğimizde gökyüzüne, geceyi aydınlatan yıldızları saymaya başlıyoruz. Yıldızları çift görünceye dek şarabın hazzında buluyoruz kendimizi. Sızıyoruz geceyle vedalaştıktan hemen sonra.

               

        Sabah esen rüzgâr tenimizi okşarken uyku sersemi göz göze geliyoruz. Bir rüyadayım diye geçiriyorum ben zihnimden. Sense pek hazır değilsin uykunu bölmeye. İstemeyerek kalkıyorsun uzandığın yerden. Sessizliğin huzuruna çıkıyoruz birlikte. Öylece kalakalıyoruz, ta ki çalan alarm bizi istemeyerek huzurundan sürgün edene dek sessizliğin. Şarap kızıllığındaki gökyüzü son bir armağan veriyor bize. Ayrılışımızı gözyaşlarıyla taçlandırıyor. Bir daha hiç görüşemeyecekmişçesine sarılıyoruz. Son kez vedalaşıyoruz son kez olduğundan habersiz. Son kez değiyor yıldızları parlaklığıyla kıskandıran gözlerine gözlerim. Belki de son kez zihnimden geçiyor kelimeler. Bilinmeyenin peşinde farklı yönlere doğru ilerliyoruz yollarımızın tekrar kesişeceğini umarak.

                İlerliyorum emin adımlarla uykunun pençesine doğru. Ben gidiyorum. Elveda.